Park Leśny Arkoński

Park Leśny Arkoński. Jest to teren falisty o deniwelacji dochodzącej do 100 m (Płaskowyż Warszewski osiąga wys. 120 m n.p.m., a jez. Głębokie 19 m n.p.m.), porośnięty lasem mieszanym, z udziałem sosny zwyczajnej, buka zwyczajnego oraz dębów, brzozy brodawkowatej, topoli, olszy czarnej, a także gatunków wprowadzonych, jak modrzew europejski i daglezja zielona.

W krajobrazie wyróżniają się wzniesienia, m.in. Wzgórze Arkony 70,3 m n.p.m.) i Wzgórze Sobótki (około 70 m n.p.m.). Krajobraz parku urozmaicają licz­ne potoki (największy z nich o nazwie Osówka, mniejsze to Arkonka, Zielonka, Żabiniec, Kijanka i in.), kilka małych jezior (Arkonka, Goplana i Głuszec), oraz stawy (Syrenie Stawy, Cichy Staw, Górny Staw i in.).

W końcu XIX wieku cały obszar został przekształcony w park krajobrazowy gdzie obok siebie leżały ścieżki i drogi leśne a i lokale użytkowe. Największym z nich była monumentalna Wieża Quistorpa. Niestety II Wojna spustoszyła i te tereny niszcząc doszczętnie nie tylko wspomnianą tutaj wieżę, ale i inne obiekty takie jak Leśniczówka Arkońska i młyny na rzeczce Osówka w Dolinie Siedmiu Młynów. Wszystkie wymienione obiekty legły w gruzach i nie podniosły się z nich aż do dziś. Mimo wszystko warto przychodzić tutaj na spacery i wycieczki naprawdę warto!!! Choćby i dlatego by sobie wyobrażać jak to kiedyś wyglądało.

Źródło: Tadeusz Białecki, Lucyna Turek-Kwiatkowska, Szczecin stary i nowy, Szczecin 1991
Źródło fotografii: własne