Drugą poważną sceną teatralną przedwojennego Szczecina był Teatr Bellevue (Bellevue Theater). Został założony przez G.F. Weidemana, który w roku 1851 otrzymał licencję od nadburmistrza Szczecina Wilhelma von Bonina na prowadzenie teatru.
Siedziba znajdowała się na końcu dzisiejszej ul. Potulickiej (Linsingenstrasse). Na widowni jednocześnie mogło zasiąść 1013 widzów.
W repertuarze dominowały utwory komediowe i operetkowe. Byli z nim związani między innymi tacy kompozytorzy jak Leon Jessel (rodowity szczecinianin) i Walter Kollo. Na deskach natomiast występowali Kainz Josef Matkowski i Paweł Wegner. W roku 1933 na deskach teatru wystawiono burleskę, której głównym bohaterem był niezbyt rozgarnięty niemiecki wieśniak. Zaraz po premierze właściciel za ośmieszanie żywicieli III Rzeszy musiał udać się na spotkanie z funkcjonariuszem NSDAP, gdzie wytłumaczono mu, że to szkodnictwo polityczne. W związku z uchybieniamy przeciwpożarowymi Teatr na pocz. lat 30 XX wieku zawiesił działalność
Teatr Bellevue – Rozkład widowni
źródło: Adressbuch für Stettin und Umgebung, Scherl, Stettin 1931
Teatr Bellevue – Sala koncertowa
Źródło fotografii: Wojciech Łopuch, Zeszyty Szczecińskie Zeszyt 5, Westendsee, Weinberg, Buchheide… Parki i zielone kawiarenki dawnego Szczecina, Publisher’s 2002
Teatr Bellevue – Pocztówka z 1904
Źródło fotografii:
źródło:
1) Maciej Czekała, Był sobie Szczecin, Wydawnictwo Kampol, Szczecin 2008
2) Jarosław Filipiak, Olgierd Rózycki, Szczecin na starych widokówkach, Część 7. Dawnego miasta czar, Szczecin 1997
3) Pod redakcją Gerarda Labudy, Dzieje Szczecina tom 2. Wiek X-1805, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa – Poznań 1985