Kultura dawnego Szczecina

Kultura Stettina Od co najmniej 1682 roku w Domu Żeglarza przy ulicy Szewskiej (Schuhstrasse) istniała sala w, której co jakiś czas występowały gościnnie zespoły aktorskie. Wystawiały głównie komedie, jednoaktówki, pantonimy. Karol Döbbelin skłonił władze miejskie do przebudowy.

Natomiast architekt Dawid Gilly proponował budowę nowego teatru na 297 osób przy nieistniejącym dzisiaj Rynku Węglowym (Kohlemarkt). Plany jednak pokrzyżowały władze państwowe, nie przekazując remizy strażackiej. Wobec tego starsi Domu Żeglarza wykupili działki wokół w celu rozbudowy, by 18 stycznia 1793 roku uroczyście otworzyć „Nową Komedię” (taką nazwę otrzymał teatr). Nowa Komedia istniała do 1849. Sztuki teatralne były też wówczas grane przy dzisiejszej ul. Wyszyńskiego (Breitestrasse) w tzw. Małym Teatrze.

Najważniejszym był bez wątpienia Teatr Miejski, który powstał dzięki kupcom szczecińskim na reprezentatywnym placu Szczecina Placu Królewskim. drugą poważną sceną teatralną przedwojennego Szczecina był Teatr Bellevue zawdzięczamy G.F. Weidemanowi oraz Wilhelmowi von Boninowi.

Oprócz dwóch głównych teatrów serwujących wyższy poziom przedstawień teatralnych istniało kilka mniejszych jak Teatr Elysium, raczący widzów piwem podczas przedstawień. Kolejnym małym teatrem był Teatr Apollo, specjalizujący się w przedstawieniach dla dzieci, natomiast dla widowni dorosłej funkcjonował Klub Szczeciński „Trocadero”

Życie muzyczne przedwojennego Szczecina to przede wszystkim Filharmonia (Konzerthaus). Mieściła się u zbiegu ulic Małopolskiej (Augustastrasse) i pl. Żołnierza Polskiego (Königsplatz). Budowa trwała 17 miesięcy w latach 1883-1884. Projektantem był Franz Schwechten.