W 1243 roku książę szczeciński i pomorski dokonuje lokacji Szczecina na prawie magdeburskim poniżej treść dokumentu:
1243, tercio nonas Aprillis, Szczecin
Barnim I, książe pomorski nadaje miastu Szczecin prawo magdeburskie, 100 łanów ziemi uprawnej obciążonych roczną opłatą w wysokości 1/2 czwartaka od każdego łana, 30 łanów pastwisk, wolne rybołówstwo bez sieci na Odrze, 1 milę w górę i w dół rzeki od miasta, prawo korzystania z książęcych lasów, sąd wyższy prawa niemieckiego dla miast księstwa posługujących prawem magdeburskim, wolności od cła i ungeldu na terenie księstwa z wyjątkiem komór celnych w Dziwnowie i Kołobrzegu, gdzie mieszczan szczecińskich obowiązuje połowa cła i ungeldu, prawo wypasu bydła po obu stronach Odry na odległości 1 mili od miasta, z zastrzeżeniem, że z pastwisk tych mogą korzystać również wasale książęcy oraz określa wysokość cła i ungeldu pobieranych w Szczecinie
Jan von Berlin marszałek książęcy, Teodoryk von Bertekow, Albert von Isleben, Gerard von Uchtenhagen, Vorwin von Drensen, Goswin von Stettin, rycerze i wasale książęcy, Stefan Schütz, Jan Span, Albrecht von Branderburg, Henryk von Magdeburg, Lambert von Sandow, Albrecht von Sparrenfelde, Henryk von Guben, Gerard Krämer, Gerard de Domuz.
Dokument znany z potwierdzeń lokacji przez Bogusława IV księcia pomorskiego z 09-10 sierpnia 1293 regest nr 18, Ottona I księcia pomorskiego z daty 21 września 1308 reg. nr 45, Warcisława IV księcia pomorskiego z 15 czerwca 1309 reg. 1309
źrodło: Regesty dokumentów miasta Szczecina z lat 1243-1856, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych w Warszawie, Archiwum Państwowe w Szczecinie, Szczecin 1993
Dawid Klich | 03.04.2015, 12:57 | Historia