Teatr Miejski (Stadttheater). Ówczesne władze miasta przydzieliły miejsce przy placu Królewskim wtedy reprezentatywnym placu Szczecina. W roku 1849 roku po trzech latach budowy powstał teatr wg projektu C.F. Langhansa. Teatr był bardzo nowocześnie wyposażony.
Teatr Miejski (Stadttheater) posiadał jako jeden z nielicznych teatrów w Niemczech obrotową scenę i zapadnię. Po 50 latach działalności bankrutuje i 1892 przechodzi na własność miasta. Miasto rozbudowuje teatr by rok 1900 przyjąć widzów przywitać w wyremontowanym teatrze. Jednocześnie mogło usiąść 1030 widzów. Teatr posiadał też restaurację, kawiarnię bibliotekę. Podczas nalotów alianckich bomba w 1944 lekko naruszyła konstrukcję. Niezabezpieczony budynek po 1945 roku popadł w ruinę. Najgorsze dla losów Teatru Miejskiego nadeszło w latach 50 XX wieku, gdy polskie władze podjęły decyzję o jego rozbiórce. Dzisiaj na miejscu teatru stoi maszt z parowca “Konstanty Maciejewicz”
Rozkład widowni Teatru Miejskiego
źródło: Stettiner Adreßbuch 1943: 700 Jahre Stettin, August Scherl Deutsche Adreßbuch-Gesellschaft m.b.H. Stettin 1943
Przejdźmy do repertuaru Teatru Miejskiego otóż na premierze wystawiono J.W Goethego “Egmont”, zaś kilka dni później operę W.A. Mozarta “Don Juan”. Do 1914 Teatr był mocno dofinansowywany przez miasto prosperował dobrze. Po I Wojnie Światowej, a zwłaszcza w Wielkim Kryzysie znalazł się w trudnej sytuacji finansowej. Wyjściem okazało się granie lekkich, łatwych i przyjemnych sztuk: np. “Trzy złote dziewice – naga sztuka w brązie” czy “Fritzi Welser mistrzyni – Śpiewaczka alpejska”. W 1933 w prasie ukazał się następujący anons “Wielki sukces Eugen Koltai w Jeden Całus – jeden strzał – jedno baby”. Taki dobór repertuaru spowodował masowy napływ widzów na spektakle teatralne. Podjęto decyzję o wynajmowaniu Hali Centralnej (Zentralhalle) – już niestety nieistniejącej przy obecnej ul. Obrońców Stalingradu (Bismarckstrasse). Hala Centralna mogła pomieścić blisko 2 tysiące ludzi.
Teatr Miejski to również wielkie postacie. W roku 1937 roku przyjechał Fiodor Szałapin, słynny rosyjski bas. W 1938 w celu poprawienia finasów teatru wystawiono operetkę Leona Jessela “Dziewczynę z czarnego lasu”. Leon Jessel był rodowitym szczecinianinem. W tym samym 1938 roku życzliwie przyjęto przedstawienie “Krakowiaki i górale”, z którym przyjechali aktorzy z warszawskiego Teatru Wielkiego.
Podczas nalotów alianckich bomba w 1944 lekko naruszyła konstrukcję. Niezabezpieczony budynek po 1945 roku popadł w ruinę. Najgorsze dla losów Teatru Miejskiego nadeszło w latach 50 XX wieku, gdy polskie władze podjęły decyzję o jego rozbiórce. Dzisiaj na miejscu teatru stoi maszt z parowca “Konstanty Maciejewicz
Teatr Miejski po II Wojnie Światowej
źródło fotografii: sedina.pl
źródło:
1) Maciej Czekała, Był sobie Szczecin, Wydawnictwo Kampol, Szczecin 2008
2) Jarosław Filipiak, Olgierd Rózycki, Szczecin na starych widokówkach, Część 7. Dawnego miasta czar, Szczecin 1997
3) Pod redakcją Gerarda Labudy, Dzieje Szczecina tom 2. Wiek X-1805, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa – Poznań 1985
Dawid Klich | 07.12.2014, 12:25 | Historia