O czym jest to książka? Jest na pewno o człowieku żyjącym w samotności, głośnej samotności. Pracującym jak sam określa 35 lat przy papierze a dokładnie mieleniu papieru, gdzie tytła się literaturze.
„Zbyt głośna samotność, jeśli w ogóle jestem człowiekiem dojrzałym, to szczyt mojej dojrzałości. To jest realistyczna opowieść, ale ma także walor symboliczny. Pewna epoka trwała kilkaset , a może i tysiąc lat, i Haňta jest akurat na przełomie, ranią go drzazgi z tej pękniętej deski. (…) Każdą moją książkę można czytać dwa razy – można je rozumieć dosłownie albo symbolicznie. Aczkolwiek mnie nie chodzi o symbole dla mnie to jest real”
Cytat z Drybling Hidegkutiego, czyli rozmowy z Hrabalem
